KEITH

Zwykły-niezwykły film, który stał się jednym z moich ulubionych. 

Opis filmu: Keith - tajemniczy, nieco dziwny chłopak i Natalie - zdolna, popularna w szkole dziewczyna zostają partnerami na laboratorium chemicznym. Zaczynają się przyjaźnić. 

Oglądałam ten film dobre 1,5 roku temu, ale ostatnio sobie o nim przypomniałam i włączyłam soundtrack. Przed oczyma pojawiła mi się ta prosta, piękna historia, którą zachwycałam się po obejrzeniu tejże produkcji. Jak wspomniałam, to jeden z moich ulubionych filmów. Dlaczego? Może ze względu na prostotę? Nie jestem pewna, ale wiem jedno: gdy widzę/słyszę coś nawiązanego do niego ogarnia mnie nostalgia.

Historia wydaje się mocno banalna - Natalie (Elisabeth Rose Harnois) to ładna, popularna, ambitna uczennica, tenisistka, która ma poukładane wszystko w swoim życiu, do czasu, kiedy na lekcjach chemii poznaje ekscentrycznego Keitha (Jesse McCartney).

 Chłopak posiada specyficzne poczucie humoru i nieco inne podejście do życia od swoich rówieśników. Jego największym skarbem jest żółta, podstarzała furgonetka. Outsider rzadko pojawia się w szkole, jest tajemniczy i nie przejmuje się przyszłością. Oboje zaczynają na siebie wpływać. Keith zaczyna uświadamiać Natalie co tak naprawdę jest ważne w życiu, a dziewczyna nakłania go do rozwinięciu swojego potencjału. Jednak już na samym wstępie dowiadujemy się, że głównym celem chłopaka jest po prostu zabawienie się popularną uczennicą. Problem tkwi w tym, że zaangażował się emocjonalnie w swój pomysł i los Natalie zaczął go obchodzić.

Elisabeth Rose Harnois i Jesse McCartney udźwignęli brzemię pociągnięcia całego filmu. Zainteresowali widza oraz pokazali wyczuwalną chemię na ekranie. 

Na wielki plus zasługuje również muzyka, o której wcześniej wspomniałam. Ścieżka dźwiękowa na pewno wyróżnia się pośród produkcji tego typu. Utwory są idealnie dopasowane do charakteru filmu i dodają mu surowości. Spokojna, klimatyczna gra instrumentów wymusza na nas zamknięcie na chwilę oczu i powrót do wspomnień, a potem otwartej drogi i czekających na nas nowych możliwości. Film daje do myślenia. 

                                    

Czytając powyższy opis nadal może was zastanawiać co mnie tak urzekło w tym filmie. Jeśli jednak chcecie się dowiedzieć, musicie się sami przekonać, ponieważ nie liczcie na streszczenie całości - to nie miałoby sensu. The sky's the limit, right?