SEKRETNE ŻYCIE ZWIERZAKÓW DOMOWYCH

Czy kolejna animacja tego roku o życiu zwierzaków mogła się udać? Mogła, ale kilku minutach  niestety rozczarowuje widza. Zwierzogród miażdży tę marną konkurencję.

Gdy właściciele wychodzą z mieszkań i zostawiają swoje pupile same, te spotykają się i prowadzą życie pełne przygód i zabawy. Głównym bohaterem animacji jest pies Max, który kilka lat temu został zaadoptowany przez Katie - wielbicelkę psów, mieszkającą w centrum Nowego Yorku. Sielankę naszego bohatera burzy przyprowadzenie przez opiekunkę nowego zwierzaka ze schorniska - wielkiego, kudłatego Duke'a.  Max nie może pogodzić się z faktem, że teraz to nie on jest jedynym ulubieńcem. (Czy to Wam czegoś nie przypomina?) Podczas kłótni psów w parku, zwierzęta gubią się w wielkim mieście. Rozpoczynają podróż w poszukiwaniu swojego domu, ale po drodze czeka na nich wiele trudności.  (Hmm?) Ich przyjaciele postanawiają ich odszukać. 

SAUSAGE PARTY

Polscy dystrybutorzy uświadomili sobie, że tłumaczenie tytułów ich przerasta, więc postanowili zostawić oryginał. 

Wielkimi krokami zbliża się 4 lipca. Parówka Frank niespodziewanie odkrywa prawdę o sobie i swoim przeznaczeniu. Po upadku z koszyka na zakupy, wyrób mięsny wraz z innymi przyjaciółmi z supermarketu odbywa wielką podróż przez sklep, aby dowiedzieć się co tak naprawdę dzieje się poza jego ścianami.

SUICIDE SQUAD

Warner Bros znów obiecywał "coś więcej, coś nowego" i tego nie dotrzymał. Zaraz po premierze w internecie zawrzało. Oceny krytyków (tych mniejszych i większych) sugerowały kolejną beznadzieję. Kiedy ktoś wyznacza sobie tak wysoką poprzeczkę i nie udaje mu się jej przeskoczyć, odbiorcy zwykle nie reagują zbyt pozytywnie. Jednak nie taki diabeł straszny, jak go malują. 

Tajna agencja rządowa tworzy drużynę o nazwie Task Force X składającą się z najgorszych złoczyńców na świecie. Pomysłodawczyni i nadzorczyni pomysłu Amanda Waller (Viola Davis) werbuje do niego takich przestępców jak Deadshot (Will Smith), zwariowana Harley Quinn (Margot Robbie), El Diablo (Jay Hernandez), Killer Croc (Adewale Akinnuoye-Agbaje), kapitan Boomerang (Jai Courtney), Slipknot (Adam Beach), Enchantress (Cara Delevingne), Katana (Karen Fukuhara) oraz szefa  oddziału Ricka Flagga (Joel Kinnaman). Grupa, aby otrzymać skrócenie wyroków, ma za zadanie wykonać niebezpieczną misję zagrażającą ich życiu.

ZWIERZOGRÓD

Ile można wycisnąć z kolejnej animacji o zwierzątkach w ubrankach? Najwidoczniej bardzo dużo i jeszcze więcej. 

Akcja rozgrywa się w przyszłości,  gdy w wyniku ewolucji zwierzęta przestały na siebie polować i postanowiły żyć w zgodzie - drapieżnik koło ofiary, a ludzie nie istnieją. Królik Judy Hopps od dziecka marzy, by zostać policjantką. Po ciężkiej pracy w akademii osiąga swój cel i wyrusza do Zwierzogrodu - rozwiniętej metropolii zamieszkiwanej wyłącznie przez zwierzęta. Judy jednak szybko przekonuje się, że jako pierwszy w historii królik-policjant czeka ją wiele starań, by inni mogli ją docenić. Pewnego dnia spotyka sprytnego i wygadanego lisa Nicka Bajera. Chcąc udowodnić, że stać ją na więcej niż sprawdzanie parkometrów, Hopps podejmuje wyzwanie rozwiązania kryminalnej zagadki, której nie są w stanie podjąć inni członkowie oddziału. Postanawia podjąć śledztwo do spółki z jej jedynym pomocnikiem, czyli cwanym lisem.

LEKTOR

Pamiętam, że mama nie pozwalała mi oglądać tego filmu, gdy byłam mała. 

Na początku seansu poznajemy dorosłego Michaela Berga (Ralph Fiennes), którego kochanka pyta się czy jakakolwiek kobieta potrafiła go kiedykolwiek zrozumieć. Mężczyzna wraca myślami do wydarzeń związanych z osobą, jakiej poznanie zaważyło o jego całym życiu. Akcja wspomnień rozgrywa się w powojennych Niemczech, w Berlinie. 15-letni wtedy Michael  (David Kross) wraca w deszczowy dzień do domu ze szkoły. Robi mu się słabo i niedobrze, więc zatrzymuje się na ławce przy starym budynku. Na ulicy niespodziewanie udziela mu pomocy bileterka Hanna (Kate Winslet), która od samego początku go zafascynowała. Chłopak po przebytej chorobie postanawia ją odnaleźć i podziękować. W ten oto sposób splatają się losy olśniewającej, choć starszej kobiety oraz młodego ucznia. Zaczyna ich łączyć gorący romans. Dość widoczna różnica wieku nie stanowi dla nich problemu. Chłopak nie wie zbyt wiele o swojej kochance, lecz nie przeszkadza mu to w potajemnym spotkaniu się z nią. Ich relacja nie opiera się tylko na spędzaniu czasu w łóżku, ale również na śmiechu, wycieczkach rowerowych i czytaniu literatury pięknej przez nastolatka Hannie. Jednak pewnego dnia kobieta znika. Michael nie wie, że po kilku latach w jakże odmiennych okolicznościach czeka ich ponowne spotkanie...

ZABIŁEM MOJĄ MATKĘ

Kiedyś trzeba było zabrać się za Dolana.

Hubert (Xavier Dolan) to uzdolniony artystycznie nastolatek, którego rodzice są po rozwodzie, dlatego mieszka z matką (Anne Dorval), a ojca widuje bardzo rzadko. Chłopak przechodzi okres młodzieńczego buntu i otwarcie przyznaje, że nienawidzi swojej rodzicielki. Nie przepada za jej kiczowatym gustem oraz charakterem - budzi to u niego wstyd i zażenowanie. Prowadzi to do częstych kłótni, wynikających z braku porozumienia dwóch kompletnie różnych od siebie osób, lecz równie podobnych w kwestii podtrzymania własnego zdania. Hubert przez swoje zachowanie może szybko zapomnieć o wynajęciu mieszkania z chłopakiem Antoninem (François Arnaud) oraz dawnym poczuciu bliskości z matką. 

TRAMWAJ ZWANY POŻĄDANIEM

Młody Marlon Brando to było jednak niezłe ciacho - piękny, kobiecy wstęp. 

Stanley i Stella prowadzą swoje spokojne życie w Nowym Orleanie. Wszystko jednak zmienia się po przybyciu Blanche Dubois (Vivien Leigh) - starszej siostry Stelli, nauczycielki angielskiego, która  postanawia zamieszkać u Kowalskich przez czas nieokreślony. Z nowej współlokatorki nie jest zadowolony Stanley, który od samego początku darzy ją dezaprobatą, z powodu sprzedania działki i domu, do którego rościł sobie prawa. Podejrzewa ją również o oszustwo i okłamywanie Stelli. Krucha i rozmarzona Blanche wraz z działającym w afekcie i nieobliczalnym szwagrem zaczynają prowadzić ze sobą burzliwe kłótnie i spory. Do tego dochodzi jeszcze uwodzenie jednego z przyjaciół Stanleya - poczciwego Mitcha. Dobry przykład tego, że z rodziną wychodzi się dobrze wyłącznie na zdjęciach, choć pewnie i na owych Stanley i Blanche skakaliby sobie do gardeł.

MAŁY KSIĄŻĘ

"Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu."

Matka wraz z córką przeprowadzają się do nowej okolicy - osiedla identycznych, białych domów z szarymi mieszkańcami. Mała dziewczynka dostaje od swojej rodzicielki (typowej korpo-kobiety) plan na najbliższe kilka lat, umożliwiający rewelacyjne przygotowania do nauki w prestiżowej szkole. Natomiast nasza główna bohaterka szybko z niego rezygnuje i zaczyna interesować się historią Małego Księcia. Zaprzyjaźnia się z ekscentrycznym sąsiadem - pilotem, który spotkał Księcia na Saharze. Starszy dziadek opowiada dziewczynce niezwykłe historie o chłopcu z planety B-612, co psuje Matce idealny harmonogram dla córki, ponieważ ta zamiast siedzieć nosem w książkach wybiera świat wyobraźni i zabaw.

Jakby się mogło wydawać po tytule, film wcale nie jest ekranizacją książki. Mark Osborne postarał się tchnąć powiew świeżości dla znanego prawie wszystkim bestsellera.

MÓJ PRZYJACIEL HACHIKO

"Moim największym bohaterem jest Hachiko. Należał do mojego dziadka. Wszyscy nazywają go tajemniczym psem, ponieważ nigdy nie dowiedzieliśmy się skąd pochodzi. I tak się zaczęła jego historia."

Na samym wstępie przyznam się, że nie lubię filmów o zwierzętach (niesamowity początek, prawda?). Akceptuję tylko animacje. Nie jestem również fanką Pretty Woman, więc nie zachęcał mnie aktor, grający główną rolę (albo raczej partner odtwórcy głównej roli), ale jednak coś mnie skłoniło do obejrzenia. Choć może raczej ktoś, bo mojej współszukającej spodobała się rasa psa. Nie żałuję seansu. 

Profesor Parker Wilson (Richard Gere) przypadkowo trafia na peronie na pewnego uroczego szczeniaka. Zauważa, że się zgubił, więc postanawia zabrać go do swojego domu. Udziela mu schronienia, nie zważając na zdanie małżonki Cate (Joan Allen), która nie przepada za czworonożnymi stworzeniami. Razem z rodziną poszukuje właściciela. Jednak nikt się nie zgłasza, a dom Wilsonów zaczyna żywić do psa coraz większą sympatię. Najmocniejszą więź z Hachim nawiązuje jego znalazca, czyli pan Parker. 

IGRZYSKA ŚMIERCI

Gdzie są rydwany? Czy tylko ja 4 lata temu, gdy zawsze ktoś wspominał, że lubi Igrzyska Śmierci, to wyobrażałam sobie czasy starożytne, arenę i rydwany jak w Gladiatorze? No cóż, bywa. Obejrzałam pierwszą część z mamą kilka miesięcy po premierze w kinach. Przy końcu zaczęłyśmy się zastanawiać, dlaczego to ma takie dziwne zakończenie. Dopiero po seansie dowiedziałyśmy się, że w planach są kolejne części. Takie z nas wtedy były laiki filmowe. Taka oto historia wiąże się z moim pierwszym kontaktem z tą serią, opartą na bardzo popularnych książkach Suzanne Collins. Uff, jednak nie pokazali rydwanów.

Ps. Nie czytałam książek. Oceniam Igrzyska na ekranie, nie te opisane na kartkach. 

MOONRISE KINGDOM

Pierwsza część w polskim tytule, to "Kochankowie z Księżyca", ale o tym później. 

Za pierwszym obejrzeniem ten film mnie nie porwał. Napiszę jeszcze coś mocniejszego - strasznie nie go nie lubiłam i wolałam go nikomu nie polecać. Dopiero po oglądnięciu Grand Budapest Hotel przekonałam się do wręcz teatralnego i dokładnego stylu Wesa Andersona, bowiem jego filmy nie są zwykłymi filmami - to dzieła sztuki wypracowane od początku do końca. Reżyser jest mistrzem stylizacji i ma to do siebie, że posiada swoje własne wizje, dawkuje humor i kreuje bardzo wiarygodne, interesujące postacie. Wracając, po jakimś czasie zaczęło docierać do mnie, że może źle oceniłam ten film. Niestety, nie mogłam znaleźć czasu, żeby ponownie obejrzeć Moonrsie Kingdom. Jednak, pewien mądry ktoś z kuratorium oświaty, zdecydował wybrać akurat to dzieło Andersona na konkurs z języka polskiego na etapie rejonowym, więc chcąc czy nie chcąc, musiałam powtórzyć seans. Temu człowiekowi należą się wielkie brawa, bo dzięki jego wyborowi, przemogłam się do drugiego podejścia i na dzień dzisiejszy, mogę stwierdzić, że wcześniej wspomniany film jest piękny, wyjątkowy i oryginalny na swój sposób, a o detalach w rozwinięciu...

DONNIE DARKO

28;06;42;12 - tik tak, tik tak... 

Donnie Darko (Jake Gyllenhaal) to nastolatek mieszkającym z rodzicami i dwiema siostrami w małym mieście Middlesex. D. ma problemy psychiczne, chodzi na terapie i lunatykuje. Pewnej nocy doświadcza wizji, w której przerażająca postać w kostiumie królika - Frank - każe mu wyjść z domu, dzięki czemu ratuje chłopaka przed zmiażdżeniem przez część samolotu. Potwór oznajmia mu, że za 28 dni, 6 godzin, 42 minuty i 12 sekund nastąpi koniec świata. Zaczyna nim manipulować.  Donnie staje się wybrańcem i zaczyna widzieć rzeczy, niewidoczne dla innych. Proszę źle nie interpretować słowa "wybraniec" - to nie Harry Potter ani nic w tym guście. Trudno wyjaśnić. Trzeba zobaczyć, a potem co najwyżej szukać odpowiedzi na nurtujące pytania. 

BUNTOWNIK BEZ POWODU

 ..., czyli wielki debiut Jamesa Deana. 

Jim Stark (James Dean) jest młodym buntownikiem, z którym nie radzą sobie rodzice. Outsider stara się dostosować do nowego środowiska po przeprowadzce. Szuka też autorytetu, jakiego nie potrafi znaleźć u ojca. Pogrążony w samotności próbuje zdobyć przyjaciół, niestety, wchodzi w kłótnie z grupą popularnych rówieśników, którzy upatrzyli go sobie jako kozła ofiarnego. Pomiędzy nim, a kreowaną na pokaz zołzą (Natalie Wood), pojawia się nić zrozumienia. 

Co do relacji nastolatek/rodzic: mamy trzy typy opiekuna: kumpla-pantoflarza, zdystansowanego i nieobecnego. Nasi bohaterowie błądzą, dostają nauczki i starają się dotrzeć do swoich rodziców, lecz wiemy jak to wszystko wygląda... Nicholas Ray przedstawił świat widziany oczyma młodzieży: bunt, zagubienie i nieodnajdywanie się w gronie rówieśników. Jim, Judy i John borykają się z własnymi problemami, z którymi nie potrafią podzielić się z niechcącymi ich zrozumieć opiekunami. Bohaterowie odzwierciedlają typy nastolatków, które pomimo upływu czasu, wciąż napotykamy.

KLUB DLA WYBRAŃCÓW

Jak to ktoś gdzieś napisał "Mógłby równie dobrze być o krojeniu marchewki, a i tak dałabym 10/10" - rzecz jasna chodzi o męską część obsady. Coś w tym jest, ale zapewniam was, że Klub dla wybrańców nie posiada tak nużącej fabuły. 

Rozpoczyna się nowy rok szkolny na Oxfordzie. Miles (Max Irons) i Alistair (Sam Claflin) to nieprzepadający za sobą pierwszoroczniacy, którzy zaczynają nowy rozdział swojego życia. Miles poznaje dziewczynę, natomiast drugiemu niezbyt się układa. Jednak wszystko zmienia spotkanie niewłaściwych ludzi - Harry'ego (Douglas Booth) i Jamesa (Freddie Fox). Dzięki nim zostają zauważeni przez prestiżowy The Riot Club, który chce ich zwerbować do swojego stowarzyszenia. Chłopcy wykonują absurdalne zadania i stają się członkami klubu. Pragnąc za wszelką cenę zaimponować kolegom, zaczynają się zachowywać inaczej i porzucać podstawowe wartości, choć charaktery głównych bohaterów stanowią przeciwieństwo. Bogaci studenci wpływają na nich negatywnie, rozbudzając ogień zepsucia. Jeśli chcecie doświadczyć miłego, pogodnego seansu, to mogę was zapewnić Klub dla Wybrańców ani trochę się do takiego nie zalicza.